forwordmail โดนใจใครหลายคน ของมันบ่แน่

จริงๆ นะ... ทำดีๆ กับคนอื่นไว้จะดีกว่า

เพราะว่า "เวลา" มันจะ...

ทีใครทีมัน

 

 

เวลาจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง

ดังนั้น ต้องทำดีกับคนอื่นเอาไว้จริงๆ นะจ๊ะ...

 

หงอกบินมาเชียงราย

ได้รับโทรศัพท์จากหงอกให้ไปรับสนามบิน เพราะชื้อตั๋วแอร์เอเชียราคาถูกทิ้งไว้ แล้วถึงเวลาใช้ก็ต้องเดินทางเลือกมาเชียงราย ให้เราไปรับ แล้วพาไปกินข้าวฟังเพลงในวันที่ ๒๗ กันยายน ๒๕๕๔ เวลาสามทุ่ม ค่อนคืนพาไปพักโรงแรมเช้าไปรับกินเกาเหลาเลือดหมู จากนั้นไปส่งสถานีขนส่งกลับพิษณุโลก  ไม่เจอกันนานก็มีเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังสามคนหงอก ฟ้า และเรา  สับเพเหระครับ  จะมีอีกไหมเพื่อนเราที่ทำแปลกแบบหงอก???

จากใจหมอสุทัศน์ครับ

 เมื่อสับดาห์ก่อนมี Forword Mail ของหมออาทิตย์ วันนี้หมอสุทัศน์  เพื่อนเราที่ลาออก ไปพักผ่อนก่อนเพื่อนปีนี้ส่งของดีมาให้อีกครับ 

อย่าไปให้ความสำคัญกับใครบางคน เมื่อคุณเป็นแค่ทางเลือกของเขา.  สัมพันธภาพจะดีที่สุดเมื่อทั้งสองฝ่ายให้ความสำคัญกันอย่างสมดุลย์ ไม่ต้องสาธยายเกี่ยวกับตัวคุณให้ใครฟังหรอก  เพราะคนที่ชอบคุณ ยังไงเขาก็ชอบ และไม่ต้องการฟังมัน  แต่คนที่เกลียดคุณ ยังไงเขาก็ไม่เชื่อคุณหรอก เมื่อคุณพูดแต่ว่าคุณยุ่ง คุณก็จะไม่ว่างเลย  เมื่อคุณพูดแต่ว่าคุณไม่มีเวลา คุณก็จะไม่มีเวลาเลย  เมื่อคุณพูดแต่ว่าคุณจะทำในวันพรุ่งนี้ วันพรุ่งนี้จะไม่มีวันมาถึงเลย เมื่อเราตื่นขึ้นมาในยามเช้า เรามีทางเลือกง่ายๆ 2 อย่าง กลับไปนอนและฝันหวานต่อ หรือ ลุกขึ้นมาแล้วทำความฝันให้เป็นจริง  มันก็แล้วแต่คุณจะเลือกแล้วล่ะ เรามักทำให้คนที่เป็นห่วงเราต้องร้องไห้  เรามักร้องไห้ให้กับคนที่ไม่เคยใส่ใจเรา  และเรามักใส่ใจกับคนที่ไม่มีวันร้องไห้ให้เรา  นี่คือความจริงของชีวิต เป็นเรื่องแปลกแต่จริง  ถ้าคุณเห็นด้วย มันก็ยังไม่สายเกินแก้ เมื่อคุณกำลังสนุกสนาน ก็อย่ารับปากพล่อยๆ  เมื่อคุณกำลังเศร้า ก็อย่าได้ตอบกลับ  เมื่อคุณกำลังโกรธ ก็อย่าไปตัดสินใจอะไร  คิดให้ถี่ถ้วน ทำอย่างสุขุม เวลาก็เหมือนสายน้ำ  คุณไม่มีทางสัมผัสน้ำเดียวกันได้สองครั้งหรอก  เพราะมันได้ไหลผ่านไปแล้ว  มีความสุขกับทุกช่วงช ีวิตของเราดีกว่า... ส่งให้ใครก็ได้ที่คุณห่วงใย  หากคุณได้รับคืน หมายถึง คุณได้พบเพื่อนแท้แล้ว

เพื่อนเราที่เชียงราย

 อย่าว่ากันนะครับวันนี้ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๔ มีงานเลี้ยงพี่ๆที่เออรี่ เราเก็บภาพเพื่อนมาฝากเผื่อว่าจะลืมกันไปแล้ว เพื่อนๆพอมีภาพจะส่งมาลงแจมก็ได้นะครับส่งมาที่   supolpp@gmail.com  ยินดีโพสต์ให้ครับ

หมอเสริฐกับเพลงราชันฝันสลาย

หมอฟ้ากับการทิปนักร้องวัยทีน อิอิ

หมอสุรพล เจ้าของสวนปาล์มที่เชียงแสน

หมอนพดลสุดสวิงกับสาวๆ (เขาว่าหมอนพได้ ปสจ.แน่นอนตลอดกาล)

ป้าแสงจันทร์ 555

ไปเชียงใหม่เมื่อวันที่ ๑๘ กันยายน ๒๕๕๔

Forword Mail จากหมออาทิตย์ครับ

ภาระหน้าที่….ความรับผิดชอบ
ก็เหมือนสิ่งของชิ้นหนึ่ง
ที่เราแบกมันไว้ตลอดเวลา

หลายครั้งหลายหน
ที่สิ่งของชิ้นนี้มันทำให้เราเหน็ดเหนื่อยกับการแบกมันไว้
แต่การทิ้งขว้างก็ดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนัก
แล้วเราจะจัดการกับสิ่งที่มันหนักอึ้งนี้อย่างไร

วันไหนที่รู้สึกเหนื่อยล้าจนทนไม่ไหว
ลองเก็บภาระหน้าที่และความรับผิดชอบใส่กล่องใบใหญ่
ปิดฝาให้สนิทแต่ไม่ถึงกับต้องติดสก๊อตเทปหรอกนะ
เพราะถึงอย่างไรคุณก็ต้องเปิดมันออกมาอยู่ดี
เราแค่จะปิดมันไว้เพียงชั่วคราวเท่านั้น

แล้วแอบมันไว้ตรงไหนสักมุมนึง
ที่เราไม่สามารถมองเห็นมันได้อีก ในช่วงระยะเวลาของการปลดปล่อย
เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ
ลองสำรวจตัวเองดูหน่อยดีมั้ย

คุณละเลยตัวเองมานานแค่ไหน
คุณใช้เวลาไปกับภาระหน้าที่และความรับผิดชอบมานานเท่าไหร่
สุขภาพร่างกายคุณใช้งานมันหนักหนาสาหัสเพียงใด
คุณละทิ้งความสุขเพราะมั่วยุ่งกับภาระหน้าที่ที่แสนหนักอึ้งได้อย่างไร

หากวันนี้คุณจะวางทุกอย่างลงบ้าง
อย่างน้อยแค่ซักช่วงเวลานึง
มันก็เหมือนการได้เติมพลังให้กับตัวเองอีกครั้ง
พลังในตัวเองที่มีอยู่ถ้าแค่ได้แต่ใช้ไป
ไม่มีการเติมเต็มมันย่อมมีวันหมด

เมื่อถึงวันนั้นเราอาจจะไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นมา
และต้องละทิ้งภาระหน้าที่ ความรับผิดชอบตลอดไปก็อาจเป็นได้

งั้นถ้าวันนี้มันเหนื่อยล้า…..
ก็วางสิ่งที่อยู่บนบ่าไว้บ้างนะ

ฤาจิ้งจกจะเปลี่ยนสี?

   เดือนกันยายน ตุลาตม ราชการมักมีการเปลี่ยนขั้วอำนาจ พอถึงเวลาเปลี่ยนขั้วอำนาจ เราก็จะเห็นบรรดาข้าราชการที่ทำงานหวังความก้าวหน้าในหน้าที่การงานแบบฉาบฉวยมีผลงานน้อยแต่ แต่มีความสามารถในการเอาอกเอาใจสร้างความพึงพอใจอย่างยิ่งยวด เคลื่อนย้ายสู่แหล่งอำนาจใหม่ ทั้งๆที่ก่อนหน้าอาจจะไม่ยินดียินร้าย หรือคนถึงกับอาจตำหนิติเตียน แต่พอเปลี่ยนนายใหม่มีอำนาจข้าราชการที่เป็นแบบดังกล่าว ก็จะทำตัวดังจิ้งจกก็จะเปลียนสี..
   เริ่มต้นจากการโทรแสดงความยินดีก่อนอันดับแรก..หลังจากนั้นหาโอกาสไกล้ชิดทำชนิดที่ว่าผู้ติดตามเก่าๆ แทบจะแทรกตัวหาไม่ได้ นับเป็นความสามารถส่วนตัวที่หาได้ไม่งา่ยนักสำหรับ บุคคลธรรมดาทั่วไป
ผู้เขียน เคยเห็นด้วยตาของตนเองว่า..ขนาดต้องเตรียมรองเท้าไว้ให้เรากับเป็นภรรยา..สามารถล่วงรู้เข้าใจว่าต้องการอะไร ชอบอะไร..ทำได้..(ก็ไมู่้รู้ว่าเคยทำให้บุพการีที่บ้านบ้างหรือไม่?..ช่างน่าฉงน..
   ขณะที่กำลังเขียนบทความยังหาที่ลงไม่ได้มีเพื่อนเก่า ผู้มากประสบการณ์มาเยี่ยมพอดีได้..ปรับทุกข์เป็นตำคมน่าสนใจว่า....

ยามเด็กก็กลัวแม่

ยามวัยรุ่น นักเรียนก็กลัวครู

ยามทำงานก็กลัวเจ้านาย

เฮ่อ..แลัวเมื่อไหร่จะเป็นตัวของตัวเองเสียที่.?

เขียนขึ้นมาระบายความรู้สึกส่วนตัวไม่ได้ไปตำหนิต่อว่าใครทั้งนั้นและไม่ได้ท้อการทำงาน  นี่นับเป็นสัจธรรมอีกข้อหนึ่ง กฏธรรมชาติก็ว่าได้ จิ้งจกเปลี่ยนสีเอาตัวรอดแล้วทำไมคนเราจะปรับเปลียนไม่ได้หากเรายังยึดติดหัวโขน

สัจธรรม ขำ ขำ งานวันเกษียณที่เชียงใหม่

ได้ไปร่วมงานเกษียนอายุราชการของชาวปศุสัตว์เขต ๕ ที่เชียงใหม่ออคิดมา เก็บภาพมาประมวลความคิด สัจธรรมต่างๆในงาน จากคำพูด ลีลาการกระทำ การแสดงออก ของชาวปศุสัตว์ครับ มีความคิดเห็นเพิ่มเติมก็เชิญช่วงท้ายมีให้แสดงมาเ๖็มที่เลยครับ

ท่านกำลังมีอำนาจวาสนา(มีผู้คนห้อมล้อม)

และ 

 ท่านที่กำลังเสื่อมอำนาจ(อ้างว้าง ไร้ผู้ติดตามเคียงข้าง)เหลือแต่ไม้เท้าไว้กันล้ม

ได้รางวัลก็ดีใจ ยินดีด้วยครับ

รางวัลแห่งความพยายาม ลงแรง ลงทุน สู่ความภาคภูมิใจในที่สุด

บรรยากาศทั่วไป

ชื่อต้องติดปาก  ของฝากติดต้องมือ เลือกทำอันไดอันหนึ่งหรือทั้งคู่ ถ้ายังถามหาอำนาจวาสนา

 ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ

รอยยิ้มอิ่มใจ ไปพักผ่อนก่อนเน้อเพื่อนๆ

ยามยิ้มดูอย่างไรก็ปลอดภัยอยากไกล้ชิด

วิรัตน์ถาม "ทำแบบไหนถึงได้ตำแหน่งมาอย่างสมใจ"

สนั่นบอก "มันต้องสั่งสมกว่าจะมาถึงวันนี้ ไม่ใช่วาสนา  "

ช่างเขาเถอะ งานนี้อวุโสขอล่วงหน้าไปก่อน

กินน้ำมันไม่เมาหรอกครับ????เจื่อหัวหน้าด่านเตอะ

หลวงพระบางเหรอครับ ผมไปมาแล้ว มีรายละเอียดมาฝากท่านเรขาครับ

พี่เออรี่ไม่ได้ ออกไปไม่มีะไรทำกลัวเหงา

สลี..อาจะ..ในวันนี้ก็เป็นวันดี  วันที่พี่ๆจักลาไปก่อนแล้ว แลเฮย

ถ้้วยก็ไม่มี จ้อนก่อบ่อมี จะกินจะใดนิ

เสื้อสวยเด่น ไม้แขวนก็สดใส

นับก่อนนะเดี๋ยวภาพออกมาไม่ยิ้ม

ดีใจเพื่อนอาทิตย์ ยอดคำลือได้รับรางวัลดีเด่น ทำดีได้ดีครับ

เพื่อนทรงศักดิ์ ศรีอำพร ก็ไม่น้อยหน้า

สุกิจ มากมี ปศอ.เวียงป่าเป้า ก็คว้าสองสามรางวัลขอแสดงความดีใจด้วยนะครับ

ท่านอนุวัฒน์ ก็แอบหล่อหลังช่อดอกไม้ ดีใจด้วยคำสั่งออกแล้วตัวจริงเสียที

สนั่นก็ได้ลงจากดอยมาอยู่ที่ราบลุ่ม  แถมไม่พอโฮ่งอีกต่างหาก

อยู่เป็นโสดแหละดี เพื่อนไม่ต้องมาขอย(อิจฉา)

บรรดาช่างภาพถ่ายแต่ภาพเขาก็ไม่มีภาพเรา น่าเห็นใจ..(หมอวัยชัน และที่นี่คลิกชมสุดยอดฝีมือการถ่ายาพของ หมอวันชัยครับ)

 เราขออนุญาตจัดให้