เล็กๆในวันแม่ปี ๒๕๕๕

มีโอกาสได้เข้าร่วมเป็นกรรมการตัดสิน แม่สาวลูกสวย  ของกลุ่มสตรีอำเภอเวียงเชียงรุ้ง ตอนแรกก็ธรรมดาไม่มีอะไร แต่ตอนมีการสัมภาษณ์ลูกว่ามีของขวัญอะไรให้แม่ในวันแม่ ทั้งหมดมี ห้าคู่ แต่ละคู่ก็ตอบแบบเขินๆไม่มีอะไร พอมาถึงแม่ลูกคู่ที่สี่น้องก็พูดไปแบบตั้งใจมีเสียงสั่น ประมาณว่าไปเรียนไกลไม่ค่อยได้พบกันวันนี้ก็ขอแสดงความกตัญญูด้วยการกราบเท้าแม่ แล้วน้องเขาก็นังพับเพียบลงกราบทำเอาในที่ประชุมผู้ดูต่างมีเสียง..อือ..ผู้เขียนเองน้ำตามันมาจากไหนก็ไม่รู้ไหลออกมาก็เลยขอกระดาษเช็ด พอบรรดาโต๊ะอื่นเห็นเราน้ำตาไหลพากันขำ หัวเราะ ตากล้องมือไวเอากล้องมากดชัตเตอร์เลยมีรูปหน้าแดงมาให้ชมกัน ทำไงได้ก็มันตื้นตันนี่นา 555